Katja Schuurman heeft een rumoerige nacht doorgebracht in een bijzonder logement. Voor pr-doeleinden streek de actrice neer in Hotel AZC, een nagebouwd asielzoekerscentrum midden in de Amsterdamse grachtengordel. Hoe dit is bevallen? Nou, ze kwam minder fris naar buiten dan dat ze binnenwandelde.
De meeste Nederlanders zien de asielinstroom liever slinken, en ook het kabinet zet vol in op strengere maatregelen. Maar Katja denkt daar heel anders over. Ze wil een warmere ontvangst voor vluchtelingen en besloot daarom een nachtje in het mini-azc van VluchtelingenWerk Nederland te slapen. Het doel? Aandacht vragen voor de échte omstandigheden waarin asielzoekers zich bevinden.
“Veel mensen hebben het idee dat vluchtelingen hier meteen in een vijfsterrenhotel belanden,” legt ze uit aan Shownieuws. Maar dat idee noemt Katja volslagen belachelijk. “De realiteit en de feiten doen er niet meer echt toe, lijkt wel.” Om dat recht te zetten, laat Hotel AZC bezoekers zelf ervaren hoe het eraan toegaat. (Tekst gaat verder onder de video).
Tijdens haar bezoek sprak Katja met Alaa, een Syrische vluchteling, die niet bepaald in een rooskleurige fase van zijn leven zit. Volgens hem zijn de omstandigheden in Nederlandse asielzoekerscentra ronduit ‘onmenselijk’. Katja is diep geraakt: “Ze moeten vluchten, dan komen ze hier en worden ze bijna als criminelen behandeld. De omstandigheden zijn echt beneden alle peil. Het breekt m’n hart.”
Wat haar vooral frustreert, is het gebrek aan empathie. “Waarom handelen we niet gewoon vanuit ons hart? We zijn allemaal mensen. Alleen is de één toevallig op een andere plek geboren dan de ander.”
De volgende ochtend deed Katja uitgebreid verslag van haar nacht. En laten we eerlijk zijn: ze heeft geen oog dichtgedaan. “Het was een onrustige nacht, en dat lag vooral aan het lawaai. Huilende baby’s, telefoons die rinkelen, mensen die kletsen of niet kunnen slapen en dan maar op hun telefoon zitten.”
Hoewel ze doorgaans overal wel in slaap valt – “leg me op de grond en ik ben weg” – was dit anders. “Dat constante geluid… Je kunt er niet aan ontkomen. Het is echt claustrofobisch.”
Met haar slapeloze nacht heeft Katja de realiteit van asielzoekers even mogen proeven. Zelf is ze dus niet zo lekker wakker geworden, maar ze hoopt dat het anderen wél goed wakker schudt.