Nederland heeft er lang op moeten wachten, maar het is nu dan eindelijk officieel: ex-CDA’er Pieter Omtzigt gaat meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen met een eigen partij: Nieuw Sociaal Contract. Het is een absolute gamechanger, voorspelde Maurice de Hond al afgelopen weekend. Maar waar staat deze nieuwe partij eigenlijk voor?
Omtzigts nieuwe partij behoort tot de oppositiepartijen iets rechts van de regering, concludeerde NRC vorige week in een analyse van zijn stemgedrag in de Tweede Kamer. Helemaal zeker weten we het nog niet, er is namelijk nog geen gedetailleerd verkiezingsprogramma van zijn NSC, maar er is wel een ‘politieke lijn’ die hij zondag publiceerde.
Uit die ‘politieke lijn’ komt een vergelijkbaar beeld naar voren. Zo trekt Omtzigts partij mogelijk veel linkse kiezers naar zich toe op het thema bestaanszekerheid. Hij vindt dat de overheid een langdurige strategie moet ontwikkelen om de bestaanszekerheid van burgers te garanderen. Denk aan zaken rond voedsel, energie en zorg.
Op het punt van migratie leunt de oud-CDA’er dan weer meer naar rechts. Omtzigt wil een beperking op zowel asielmigratie als arbeidsmigratie. Hij wil dat bereiken in samenwerking met andere landen binnen de Europese Unie. De aantallen moeten beheersbaar zijn, vindt hij. Omtzigt pleit voor minder buitenlandse studenten en wil dat onder andere bereiken door Nederlands weer de standaard voertaal op de onderwijsinstellingen te maken. Wat betreft asielmigratie is Omtzigt voorstander van een twee-statusstelsel. Oorlogsvluchtelingen komen in zo’n stelsel niet automatisch in aanmerking voor een permanente verblijfsvergunning, maar kunnen terug worden gestuurd naar hun land als de oorlog daar voorbij is.
Een ander belangrijk thema van deze tijd: stikstof. Omtzigt moet zijn precieze standpunt op het stikstofdossier nog uitwerken, maar zijn stemgedrag in de Tweede Kamer geeft wel een beeld van zijn standpunt op dit thema. Hij is tégen het verplicht uitkopen van boeren, en is kritisch op de modellen die het kabinet gebruikt om de staat van de natuur te bepalen. Volgens Omtzigt zijn het soms ‘schijnmodellen’, en moeten ze van tafel. Hoe hij de toekomst van de boerensector voor zich ziet moet hij nog verder uitwerken.
Op zijn standpunt op een aantal andere thema’s moeten de kiezers nog even wachten, schrijft Omtzigt in zijn ‘politieke lijn’. ‘’Dat is geen gebrek aan interesse, maar alleen in de Kamer kon ik me niet met elk thema diepgaand bezighouden’’, schrijft hij.