Het vinden van huizen voor grote families, zeven personen en meer, bezorgt gemeenten kopzorgen. In de Limburgse gemeente Weert stonden er bijvoorbeeld op 1 oktober achttien grote families op de wachtlijst. De uit Somalië gevluchte Qasim en Dhaahin doen hun verhaal in De Telegraaf. Zij kwamen in 2010 naar Nederland en kregen – met hun twaalf kinderen – na anderhalf jaar twee woningen toegewezen.
Na hun aankomst in Nederland verbleven ze anderhalf jaar in een asielzoekerscentrum in Winterswijk, waarna ze door het COA werden gekoppeld aan een woning in Weert. In het huis kreeg het gezin nog drie kinderen, waardoor het gezin uiteindelijk 17 personen groot was. Het ging in eerste instantie om twee losse woningen, maar de muur die de twee panden scheidde was verwijderd toen het gezin in de woning trok.
Qasim en Dhaahin zeggen tegen de krant:
Dat was best wel druk. Zeker toen de meeste kinderen nog jong waren. In de ochtenden met opstaan voor school en ’s avonds met het naar bed gaan, moesten de oudste zussen bijspringen. Ze hielpen de kleinere kinderen met aan- en uitkleden.
Het vinden van huizen voor grote statushoudersgezinnen is een groot probleem, dat door hele land zorgt voor ellenlange wachtlijsten. De oplossing? Twee woningen samenvoegen tot één, aldus een woordvoerder van de gemeente Weert. Of een huis wordt bijvoorbeeld groter gemaakt met een uitbouw. De overheid biedt gemeenten geld voor zulke maatregelen.
Woningcorporatie Wonen Limburg heeft aan het gezin laten weten de woning in ere te herstellen. Er wordt dus een muur teruggeplaatst, waardoor er twee losse panden overblijven. Dan zal het gezin zich dus moeten verspreiden over de twee woningen. "Het liefst blijven we hier."