Oekraïner boos vanwege ‘slecht’ viersterrenhotel, eist een eigen woning: ‘Leef als een hond’

Een voor de oorlog gevluchte Oekraïner is zijn verblijf in een Rijswijks hotel spuugzat. Hij weigert nog langer te slapen in het Rijswijkse Best Western Plus Grand Winston Hotel en eist in een brief aan de gemeenteraad een woning. 

'Slechte omstandigheden'

De 24-jarige Illia Samoilenko (24) is niet te spreken over onder andere het slechte, goedkope voedsel en gebrekkige hygiëne. “Ik eis een appartement!’’, schrijft hij. “Ik zeg dat ik bereid ben ervoor te betalen. Arabieren en anderen krijgen een woning van de gemeente, maar ik niet. Waarom deze discriminatie?” 

Of de gemeente zich zal inspannen voor een oplossing is niet bekend. Oppositiepartij Rijswijks Belang is in ieder geval niet blij met de brief. “Ze zitten nota bene in een viersterrenhotel en ze klagen over de biefstuk. Nergens in zijn brief staat een bedankje. De Rijswijkse belastingbetaler wordt te kakken gezet. Als het deze meneer niet bevalt, dan is hij vrij om terug naar Oekraïne te gaan.”

Lees hier de volledige brief van Samoilenko.

'Dit leven is bijna ondraaglijk'

Goedemiddag, Ik schrijf deze brief aan u, de gemeenteraad Rijswijk, om u op de hoogte te stellen en om hulp te vragen bij het oplossen van het probleem. Ik woon al meer dan een jaar met mijn vriendin in een opvanglocatie voor Oekraïense vluchtelingen in het Best Western Plus Grand Winston Hotel, Rijswijk.

Maar dit leven is bijna ondraaglijk, omdat het hier onmogelijk is om te ademen. We hebben allergieën ontwikkeld voor stof omdat het raam niet open kan en we leven zonder frisse lucht, alsof we ratten in een pot zijn. De lucht komt alleen binnen via ventilatie die al jaren niet schoongemaakt is. Op de vraag wanneer het voor het laatst schoongemaakt is en wanneer het grondig schoongemaakt zal worden, halen de
hotelmedewerkers hun schouders op en geven geen antwoorden.

Daarnaast hebben we geen mogelijkheid om ons eigen eten te bereiden, en het voedsel dat wordt bereid is van zeer slechte kwaliteit, zonder smaak en geur. Het lijkt alsof ze het goedkoopste voedsel gebruiken en zelfs dat niet lekker maken, zonder zout, peper of andere kruiden. Het vlees is vaak te lang gekookt, alsof het rubber is – het is verschrikkelijk. Wanneer we vragen om beter voedsel, wordt er gezegd dat ze er niets aan kunnen doen.

We wassen onze kleren in wasmachines waarvoor we 4 euro per wasbeurt betalen. Deze zijn al meer dan een jaar niet schoongemaakt (zoals de manager van de huishouding ons vertelde). Met ons wonen er nog veel andere mensen, totaal het is bijna 500 personen, inclusief Oekraïners. Daar worden kinderpoep en hondenkleren gewassen, en de medewerkers, de leiding van de huishouding, wassen de doeken waarmee ze vloeren en muren schoonmaken, allemaal in dezelfde gemeenschappelijke wasmachines. Uiteraard probeer ik mijn kleren, zoals ondergoed, sokken, T-shirts, etc., apart te wassen. Maar wanneer ik vraag om de wasmachines schoon te maken vanwege hygiëne, lijkt het niemand iets te kunnen schelen.

Ik heb overal uitslag op mijn lichaam die constant jeukt en brandt. Ik ben naar het ziekenhuis geweest en de dokter zei dat mijn bloedonderzoeken goed zijn , dat het probleem komt door externe factoren. Niemand reageert en mijn verzoeken om de wasmachines te reinigen worden al meer dan twee maanden genegeerd. Maar dat is nog niet alles, er zijn ook bedwantsen in mijn bed gekomen.

Het beddengoed wordt elke week gewassen en ik ben een zeer hygiënisch persoon, evenals mijn vriendin. Behalve ons tweeën komt er niemand in onze kamer, behalve de schoonmakers. Het is niet moeilijk te raden dat zij de bedwantsen door het hele hotel verspreiden, en nu lijd ik aan uitslag die door deze bedwantsen veroorzaakt wordt. Het resultaat na een jaar leven in deze omstandigheden:

- Voedsel: geen smaak, stinkende geur, het vlees is altijd te gaar, zonder zout, peper, alsof het hondenvoer is, wat resulteert in problemen met het lichaam en nieuwe ziektes. Mijn vriendin en ik hebben problemen met ons spijsverteringssysteem, wat uiteindelijk leidt tot een verzwakt immuunsysteem en een slechte gezondheid.

- Allergie voor stof en geen mogelijkheid om frisse lucht in te ademen, wat resulteert in constante hoofdpijn en vermoeidheid. Problemen met het immuunsysteem en nieuwe ziektes.

- Geen onderhoud aan wasmachines, geen schoonmaak. Mijn hele lichaam jeukt door uitslag en al mijn kleren zijn beschadigd.
- Bedwantsen in het bed. Hier hoef ik niets meer over te zeggen, het is verschrikkelijk. Daarnaast jeukt mijn hele lichaam en de uitslag wordt erger door de beten van de bedwantsen.

De hotelmedewerkers vertelden me dat dit mijn probleem is en dat het hotel het niet zal oplossen. Ze geven geen nieuwe matrassen en zeggen dat dit niet hun probleem is. Zijn dit de normale omstandigheden om een kind op de wereld te zetten? Om een gezin te stichten?

Ik leef al twee jaar zo, als een hond die geen thuis kan vinden. Ik wil een gezin, kinderen met mijn vriendin, maar ik kan dat niet doen in zulke omstandigheden. Ik probeer al twee jaar een huis te huren, maar wanneer mensen zien dat ik een Oekraïner ben, weigeren ze meteen, omdat ze ons niet vertrouwen vanwege onze onzekere verblijfsstatus. Volgens hen zijn we hier tijdelijk en willen ze geen appartementen aan ons verhuren. Ik werk, ik betaal belasting in uw land, maar het land helpt me niet met het vinden van een woning. Ik kan niet in deze omstandigheden blijven leven, ik eis een apart appartement, u heeft gemeentelijke woningen. Ik ben bereid te betalen, ik heb een goede baan. Ik wil niet op kosten van de staat leven. Maar ik kan geen woning huren en op een normale manier een gezin stichten. En terugkeren naar huis kan ik ook niet, want daar kan ik door BOMMEN worden gedood!!! Of ik word opgeroepen om mensen te doden. Begrijpt u dat ik al een jaar leef zonder frisse lucht in mijn kamer, zonder normaal voedsel, en ik kan zelfs mijn kleren niet normaal wassen? Is dit een leven? Het is gewoon alsof ik in de gevangenis zit, en daar lijken de omstandigheden zelfs beter te zijn. Ik eis een appartement!

Ik zeg dat ik bereid ben ervoor te betalen. Arabieren en anderen krijgen een woning van de gemeente, maar ik niet.

Waarom deze discriminatie? Waarom moet ik belasting betalen, een bedrijf opbouwen in uw land, en kunt u me zelfs niet helpen met een woning? Wonen is een basisbehoefte, en een van de belangrijkste. Als u niet reageert en niet antwoordt op mijn brief, zal ik advocaten inhuren en een rechtszaak aanspannen, ik zal verder gaan met mijn klachten, omdat dit een schending van de mensenrechten is. Ik kan niet normaal leven. Ik kan geen gezin stichten. Ik eis een gemeentelijke woning.

Met vriendelijke groet,
Illia Samoilenko